Van hier af kan hy ’n klein dorpie sien, skoongewas deur die reën en glimmend in die lig van die ondergaande son.

Dan murmel die rivier saggies: “Toe nou, gaan huis toe. Daar is mense daar wat lief is vir jou en wag om stories met jou te deel.”

Neo stap af, deur die dorp. Hy sien die besige strate wat net soos riviere deur die dorp bruis. Hy sien huise, warm in die aandlug. Binne-in sien hy besige mense, net soos klein miertjies.