Uiteindelik kom Neo by ’n groot klomp water wat van soggens tot saans deur die vallei bruis. Neo stap in die water in om sy warm bene te laat afkoel.

Die water spat om sy voete en giggel: “Ek is ’n rivier. Ek vloei van die berge tot in die see. Kom, volg my. Ek sal jou huis toe vat.”

Neo dink hoe goed dit sal wees. Hy volg die rivier deur die vallei en tussen die berge deur. Saam dwaal hulle deur die agtermiddag en byna tot in die aand, totdat Neo uiteindelik bo-op ’n heuwel uitkom.