Veni ya mapholisa ya vhofha dzibiriki nnḓa ha muḓi wa ha Mangilasi.

“Ndi mini?” Hu vhudzisa Vhomme Mangilasi vha ita na u tou ṅwambatela tshanḓa tsha mukalaha wavho. “Vho mu vhuisa hayani kani? Vho mu fara? Vho vhidzelani mapholisa?”

“A tho ngo vha vhidza,” mukalaha vha fhindula.

Muṅwe wa vhaofisiri vha tshipholisani a tsela fhasi u bva venini. Jonasi u ngomu ha veni na muṅwe muofisiri.

“Ndi madekwana, vhathu,” hu lumelisa pholisa.

“Avhuḓi,” hu fhindula Vho Mangilasi.

Muofisiri vha ḓi ḓivhadza, vha fhedza vha ḓivhadza na avho vhaṅwe vha mufumakadzi. Vha ḓivhadza vha muṱa uri vho ḓa u fara Vho Mangilasi uri vha ṱuwe navho mapholisani u itela u vha vhudzisesa.

“Hu pfi vho rwa ṅwana,” muofisiri vha amba hezwo vha tshi sumba phanḓa ngei venini he Jonasi a dzula hone. “Uḽani ndi ṅwana wavho?”

“Ee,” Vho Mangilasi vha tendelela nga ṱhoho.

“Ndi ngani zwo ralo? A thi khou tou kona u pfesesa!” Vhomme Mangilasi vha tshi vho tou lila. “Vho mu rwa?” Vha rembuluwa vha lavhelesa mukalaha wavho.

“U tshee o zwimba nazwino ri tshi khou amba,” hu amba pholisa. “Vha a zwi ḓivha uri a vho ngo tendelwa u rwa ṅwana? Zwi vhidzwa u pfi u tambudza ṅwana hezwo.”

“O tswa …” Vho Mangilasi vha rembuluwa vha lavhelesa mufumakadzi wavho. “O tswa khompwuthakhwalwa yavho. Hezwi zwi tea u fhela! Ndi fanela u ita mini sa khotsi? Ha ri thetshelesi ri tshi kaidza. A zwo ngo tea ndi tshi kaidza ṅwana wanga?”

Vha femela ngomu vha kona u lavhelesa vhaofisiri vhoṱhe – vha munna na vha mufumakadzi.

“Vhathu vhavhuḓi,” vha amba nga ipfi ḽo vuḓaho. “Mutukana wanga o tswa DVD player a i rengisa a tshi itela u renga zwidzidzivhadzi. Ndi humbulela uri u ḓo vha a kha mikhuvha ya u ṱwela u daha mbanzhe. Ndi a zwi pfa kanzhi a tshi nukha nayo. Ndo ri ndi tshi khou dzhena hayani ṋamusi nda wana a tshi khou bvela nnḓa na khompwuthakhwalwa ya mme awe. Ndo mu shatedza nga mpama. U shaya khaidzo. U khou pwashekanya vhutshilo hawe khathihi na ashu.”

Muofisiri vha mufumakadzi vha dzungudza ṱhoho. “Vho mu rwa.”

“Vha fanela u pfa liṅwe sia ḽa fhungo heḽi – sia iḽo ndi ḽashu. Arali ra sokou litsha vhana vhashu vha tshi ḓi itela zwine vha funa nga hune vha funa, ra ṱanzwa maṱo – vha ḓo fhedza vha tshi tshila zwiṱaraṱani. Jonasi ha na nḓevhe; ha pfi tsha muṅwe.”

“U amba ngoho Vho Mangilasi vha ḓo tea u ṱuwa na riṋe ngei tshiṱitshini. Vha ḓo ṱahisa fhungo ḽavho henengei.”

Vhomme Mangilasi vha thomisa u lila. “Mufunwa wanga, vhone a vha khou ya fhethu. A hu na tshe vha ita tsho khakheaho. Na riṋe musi ri tshi khou aluwa, vhabebi vhashu vho vha vha tshi ri nyambudza musi ro pambuwa ra bvela nnḓa ha nḓila.”

Jonasi o no fhufhela fhasi u bva ngomu venini, o ḓi ralo u fara puḽasiṱiki ḽa khompwuthakhwalwa. A lavhelesa khotsi awe vha tshi khou namela veni, ngeno mme awe vho no tou vusa tshililo.

“Mutukana, ni nga sala zwaṋu hayani. Ri ḓo ḓa ra ni dzhia matshelo,” hu amba pholisa.

Jonasi a sedza mme awe. A hu tou vha na zwine a khou vhona zwone. “Hai. Ndi na nyofho mme anga vha nga nthwa-vho!”

“Vho vha vho no vhuya vha ni rwa?” hu vhudzisa pholisa vha mufumakadzi.

“Hai. Fhedzi ṋamusi vha ḓo nthwa. Vho dinalea, ndi khou zwi vhona.”

“A si zwone. A thi ḓivhi u vhuya nda mu vhea tshanḓa.” Vhomme Mangilasi vha rembuluwa vha mu lavhelesa. “Jonasi, a ri dzhene hayani; ri ḓo dzudzanya mafhungo oṱhe. Ri ḓo ni ṱoḓela thuso.”

A dzungudza ṱhoho, a vhuelela ngomu venini hafhu.

Vhomme Mangilasi vha sedza veni ya tshipholisani i tshi khou ḽa mivhundu. Zwazwino, ndi hone vha tshi limuwa uri vhahura ndi kale vha kati na u sedza zwe zwa vha zwi tshi khou itea afha nnḓa, u bva he vha ima hone miḓini yavho.

Mukalaha wavho vho ṱuwa. Ṅwana wavho, ene Jonasi vha mu ḓivhaho na u mu funa, o ṱuwa lwa tshifhinganyana.

Ri vhudzeni: Ni ḓi pfa ni tshi takalela nga nḓila-ḓe tshanduko iyi kha puḽoto?