En dit is toe wat hulle doen.

“Ek sal die dokter wees,” sê Shireen.

“Nee, jy was die winkelier,” sê Layla. “Ek sal die dokter wees.”

“Maar jy kan nie,” sê Shireen, “want ek is die beste daarmee.”

Toe is Shireen die dokter en Layla die pasiënt!

Toe Dokter Shireen die pasiënt begin ondersoek, kielie sy haar, en die pasiënt begin giggel en wil nie stil lê nie. Toe skree Dokter Shireen: “Lê stil of ek speel nie verder met jou nie.”

Maar voordat Dokter Shireen nog kwater kan raak, roep Layla se mamma hulle vir middagete.

“Ek hoop julle meisies speel lekker,” sê Layla se mamma.

“Ja,” sê Layla, wat net ’n hap wil vat van haar heerlike roti met grondboontjiebotter, gerasperde wortels en sultanas. “Na middagete gaan ons my legkaart bou.”

“Ek wil nie jou legkaart bou nie,” sê Shireen.

“Maar jy het belowe,” sê Layla.

“Wel, nou wil ek nie meer nie. Ek wil inkleur,” sê Shireen.

Teen hierdie tyd is Layla moeg vir Shireen se praatjies dat sy die beste met alles is, en sy is kwaad vir Shireen omdat sy nie haar beloftes hou nie. Niks gaan haar keer om haar legkaart te bou nie. Na middagete gee Layla toe vir Shireen ’n inkleurboek en kleurkryte sodat sy kan inkleur terwyl Layla haar legkaart bou. Maar daar is net een prentjie in die inkleurboek oor om in te kleur en Shireen is sommer gou klaar daarmee. Sy hou dit op om vir Layla te wys en sê: “Jy’s so stadig!”

“Dis omdat hierdie legkaart moeilik is,” sê Layla.

“Ek is seker ek kan dit vinniger as jy doen,” sê Shireen.

“Reg,” sê Layla, “wanneer ek klaar is, kan jy dit probeer en dan sal ons sien!”

“Goed,” sê Shireen, “maar net as ek wil.”

Toe Layla die legkaart klaar gebou het, breek sy dit op. Sy pak al die stukkies terug in die boks, behalwe vir die stukkie met die arend se oog daarop. En toe gee sy die boks vir Shireen.

“Hierso,” sê sy, “dis nou jou beurt.”

“Ek voel nie lus om dit te doen nie,” sê Shireen.

“Maar jy het belowe!” sê Layla.

“Nee, ek het nie!” sê Shireen. “Ek het gesê net as ek wil, en ek wil nie.”